ಮರೆವು

ಏಳು ಗಂಟೆ ಏಳು ಏಳು ಅಂದರೂ
ಎಳದ ನಾನು ಅದೇಕೋ ಅಂದು
ಬೇಗ ಎದ್ದಿದ್ದೆ ರವಿ ಮೂಡದಿದ್ದರೂ
ಮನದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಗಾಢ ಮೌನ ಮೂಡಿತ್ತು || ೧ ||

ಅದ್ಯಾರೋ ಇದೇನಾಗಿದೆ ಎಂದು
ಇಣಚಿಯಂತೆ  ಇಣುಕಿ ಇಣುಕಿ
ನೋಡುತಿದ್ದದ್ದು ಕಂಡಿತು
ಏಯ ಯಾರದು ಇತ್ತ ಬನ್ನಿ ಅಂದೆ
ಸ್ವಲ್ಪ ಅಳುಕಿ ಕುಪ್ಪಳಿಸುತ್ತ ಬಂದು
ಕೂತಿತು ಮುಂದೆ ಹಳೇ ನೆನಪೊಂದು || ೨ ||

ಯಾರು ನೀನು ಅಂದೆ ಅಯ್ಯೋ
ನಾನೋ ನೆನಪಿಲ್ವಾ ಅಂದಿತು
ವಯಸ್ಸಾಯಿತಲ್ಲ ಹಾಳಾದ ಮರೆವು
ನೆನಪಾಗುತಿಲ್ಲ ನನಗೆ ಅಂದೆ || ೩ ||

ಅದಕದು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಬಾ ನೆನಪಿಸುವೆ
ಎಂದು ಮಾತಿನ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲಿ
ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋಯಿತು
ಅದ್ಯಾವೋದು ಕಾಲದ ಓಣಿಗಳಲಿ || ೪ ||

ಆ ಓಣಿ ಆ ಮನೆ ಆ ಜನ
ಎಲ್ಲ ಕನಸಿನಂತೆ ಅನಿಸುತಿತ್ತು
ಆ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ಗಕ್ಕನೆ
ನಿಂತು ಬಿಟ್ಟಿತು ಹಳೇ ನೆನಪು
ಒಮ್ಮೆ ಕೆಮ್ಮಿ  ಕನ್ನಡಕ ಸರಿ ಪಡಿಸಿ
ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡಿತು ಮುಂದೆಲ್ಲ ಮುಸುಕು || ೫ ||

ಏನಾಯಿತೋ ಅಂದೆ ಅದಕನ್ದಿತು
ಹಳೇ ನೆನಪು
ವಯಸು ನಿನಗಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ
ನನಗೂ ಆಗಿದೆ ಈಗ
ಹಾಳಾದ ಮರೆವು ಕವಿದಿದೆ
ಮುಂದಿನ ದಾರಿ ನೆನಪಾಗುತಿಲ್ಲ ಎಂದು || ೬ ||

- ಬುಡ ಬುಡ್ಕಿ ಬಾಬಾ